زیاد بودند کسانی که

برایم دست تکان دادند

اما

کم بودند کسانی که تکانم دادند...

کسی به خدا گفته است :

اگر سرنوشت مرا تو نوشتی پس چرا آرزو کنم؟

خدا گفت:

شاید نوشته باشم هر چه آرزو کند.

در امتحان عشق من مانده ام

و یک برگه سفید !

یک دنیا حرف ناگفتنی و یک فعل

تنهایی و دلتنگی...

می دونی قشنگی دنیا به چیه؟؟؟

به اینکه بی خبر باشی و

یکی شادیتو از خدا بخواد!!!

زندگی شاید لیلی است برای مجنون

زندگی شاید انتظاری است برای دیدار

  زندگی شاید آرزویی است برای آرزومندان 

زندگی شاید اشکی است در فراق یار 

زندگی شاید رویایی است در خواب 

زندگی شاید منتظر عده ای و شاید هیچ نیست به جز رنج وفراق یار.

کاش می شد خالی از تشویش بود

برگ سبزی تحفه ی درویش بود

کاش تا دل می گرفت و می شکست

عشق می آمد کنارش می نشست

کاش با هر دل , دلی پیوند داشت

هر نگاهی یک سبد لبخند داشت

کاش لبخندها پایان نداشت

سفره ها تشویش آب ونان نداشت

کاش می شد ناز را دزدید و برد

بوسه رابا غنچه هایش چید و برد

کاش دیواری میان ما نبود

بلکه می شد آن طرف تر را سرود

کاش من هم یک قناری می شدم

درتب آواز جاری می شدم

آی مردم من غریبستانی ام

امتداد لحظه ای بارانیم

شهر من آن سو تر از پروازهاست

در حریم آبی افسانه هاست

شهر من بوی تغزل می دهد

هرکه می آید به او گل می دهد

دشتهای سبز , وسعتهای ناب

نسترن , نسرین , شقایق , آفتاب

باز این اطراف حالم را گرفت

لحظه ی پرواز بالم را گرفت

می روم آن سو تو را پیدا کنم

در دل آینه جایی باز کنم .

مگسی را کشتم

نه به آن جرم که حیوان پلیدی است بد است

و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است

طفل معصوم به دور سر من میچرخید به خیالش قندم

یا که چون اغذیه مشهورش تا به این حد گندم

ای دو صد نور به قبرش بارد مگس خوبی بود

من به ای جرم که از یاد تو بیرونم کرد

مگسی را کشتم

طولانی ترین فاصله نزدیک است به شط آن که تو مقصد باشی.

به سلامتیه اونیکه مارو همینجوری که هستیم دوست داره وگرنه بهتر از مارو که همه دوست دارن.

به سلامتیه سرنوشت که نمیشه اونو از سر نوشت...

عشق را از انار بیاموز که لبی خندان و دلی پر خون دارد.

فکر کنم به بوی عطر تو حساسیت دارم همینکه در ذهنم می آید از چشمانم می ریزد

وسعت دوس داشتن همیشه گفتنی نیست به وسعت تمام ناگفته هایم دوستت دارم...

نزدیکی در فاصله نیست در اندیشه است و تو اکنون مهمان اندیشه منی!!!

برای ماندن باید رفت گاهی به قلب کسی وگاهی از یاد کسی...

نفست باران است دل من تشنه باریدن ابر دل بی چتر مرا مهمان کن

محبت رو وقتی یاد گرفتم که قصه پسرکوچولویی رو شنیدم که وقتی داشت بارون می اومد سرشو رو به آسمون بلند کد و گفت:

خدایا گریه نکن درست میشه...

کاش دوستی مثل خط سفید جاده باشه

                                     تیکه تیکه بشه ولی قطع نشه

خوبی هاست که باعث میشه آدما دلتنگ بشن به خاطر همه ی خوبی هات یه عالمه دلتنگتم.

دلتنگی حس نبودن کسی است که تمام وجودت یکباره تمنای بودنش را می کند.

اگر آنقدر که به فکر تو بودم به یاد خدا بودم الان نیمی از بهشت مال من بود

همیشه هروقت دلم می گرفت باهات حرف میزدم

آخه صدات...

حرفات...   

منو آروم می کرد. اما حالا...

دل من هواتو کرده

پس کجایی مهربونم؟؟؟

از تنهایی گریزی نیست ...

بگذار آغوشم از تنهایی برای همیشه یخ بزند نمیخواهم کسی شال گردن اضافی اش را دور

گردن آدم برفی احساسم بیندازد...